Ταμάμα -
Η αγνοούμενη του Πόντου

Νέα έκδοση του γνωστού έργου του Γιώργου Ανδρεάδη με παράλληλη ροή στην ελληνική γλώσσα και ποντιακή διάλεκτο.

 

Το έργο του Γιώργου Ανδρεάδη, «ΤΑΜΑΜΑ», δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Οι εκδόσεις πολλές, οι μεταφράσεις επίσης, μέχρι που αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία σεναρίου κινηματογραφικής ταινίας.

Ιδιαίτερη σημασία ωστόσο έχει η μεταφορά του βιβλίου «ΤΑΜΑΜΑ» στην Ποντιακή Διάλεκτο. Στη γλώσσα που η ίδια η Ταμάμα μιλούσε. Στη γλώσσα που έβγαινε από τα βάθη του νου και της ψυχής της, όταν άρρωστη βαριά παραμιλούσε στο νοσοκομείο. Στη γλώσσα που ο συγγραφέας άκουγε τις διηγήσεις της. Διηγήσεις τόσο έντονες που οι λέξεις και εκφράσεις της ηρωίδας έχουν αποτυπωθεί αυτούσιες. Η Ποντιακή διάλεκτος αποτελεί τον καλύτερο και αμεσότερο τρόπο για να εκφραστούν οι σκέψεις και τα συναισθήματα της Ταμάμας.

Σε αυτή τη νέα έκδοση, το ποντιακό κείμενο “τρέχει” παράλληλα με το νεοελληνικό για την διευκόλυνση των αναγνωστών που δεν είναι εξοικιωμένοι με την ποντιακή διάλεκτο.

Στο τέλος του βιβλίου έχει προστεθεί ένα σύντομο φωτογραφικό παράρτημα με εικόνες από τις παλαιότερες εκδόσεις αλλά χάρη στην τεχνητή νοημοσύνη, αυτές οι εικόνες είναι αρκετά βελτιωμένες.

Την επιμέλεια του κειμένου είχε ο Γιάννης Τερζίδης.

tamama-cover2
Λεπτομέρειες
για το βιβλίο
Κωδικός ISBN
978-960-602-399-6
Συγγραφέας
Γεώργιος Ανδρεάδης
Έτος Έκδοσης
2023
Βιβλιοδεσία
2023
Διαστάσεις
14 x 21
Σελίδες
232

Κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου Ταμάμα στην ταινία "Περιμένοντας τα σύννεφα"

Με αφορμή το μυθιστόρημα δημιουργήθηκε το 2004 η ταινία “Περιμένοντας τα σύννεφα”. Η ταινία είναι σκηνοθετημένη από τη Γιεσίμ Ουστάογλου. Η ταινία εξετάζει την πολιτική καταπίεση στην πρόσφατη ιστορία της Τουρκίας, καθώς και τις επιπτώσεις της εξορίας των Ελλήνων Ποντίων. Ο τίτλος στα τουρκικά είναι “Bulutlari beklerken” και στα αγγλικά “Waiting for the Clouds.”

Ο Συγγραφέας του βιβλίου Γιώργος Ανδρεάδης μιλάει για την Ταμάμα

Συνέντευξη με τον Γιώργο Ανδρεάδη, έναν Έλληνα συγγραφέα, ο οποίος μιλάει για το βιβλίο του “ΤΑΜΑΜΑΜΑ”, το οποίο εμβαθύνει στη ζωή των πολυάριθμων πόντιων ορφανών, και την επακόλουθη κινηματογραφική μεταφορά του, “Περιμένοντας τα Σύννεφα”.

Η ταινία “Περιμένοντας τα Σύννεφα” ξεκινά με την εμφάνιση των υπαλλήλων της απογραφής νωρίς το πρωί στη γραφική πόλη-λιμάνι Τρεμπολού. Οι δρόμοι της πόλης είναι έρημοι και ήσυχοι, καθώς δεν έχουν όλοι την πολυτέλεια της επίσημης καταμέτρησης. Οι έρευνες για τις ατομικές ιστορίες μπορούν μερικές φορές να φέρουν στο φως οδυνηρές αναμνήσεις.

Κριτικές αναγνωστών για το βιβλίο "Ταμάμα"

Η είδηση του θανάτου της Ταμάμα, μεταδόθηκε αστραπιαία σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία. Συγκινητικές οι αντιδράσεις, από όλες τις γωνιές της γης, από όλους όσους διάβασαν και γνώρισαν την ηρωίδα. Από το πλήθος των τηλεφωνημάτων και επιστολών, κατ’ επιλογήν παραθέτω ορισμένα αποσπάσματα, που αφορούν την έκφραση των συναισθημάτων τους, για την ιστορία της Ταμάμα, το βιβλίο της οποίας κυκλοφόρησε πριν από τον θάνατο της.

Σας συγχαίρουμε εγκάρδια για το βραβείο και ευχόμαστε η προσπάθεια σας μαζί με την κοινή προσπάθεια Ελλήνων και Τούρκων πολιτών, που επιθυμούν την Ειρήνη, την Φιλία, την Συνεργασία, με ειρηνική και δίκαιη επίλυση των μεταξύ των δύο χωρών προβλημάτων, να μην αργήσει να ευδοκιμήσει.

Γραμματεία ΑΒDΙ IPEKCI

υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών

Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη στον αγαπητό μου Γεώργιο Ανδρεάδη, γιατί με την “ΤΑΜΑΜΑ” μας προσέφερε μια συγκλονιστική μαρτυρία του δράματος των Ελλή- νων του Πόντου. Αισθάνομαι προνομιούχος, γιατί στην Παναγία Σουμελά, τέλεσα την νεκρώσιμη ακολουθία της, πάνω σε μια χούφτα χώμα, επιφορτίζοντας τον συγ- γραφέα, με το ιερό καθήκον, να το μεταφέρει στον τάφο της, στην Άγκυρα. Αιωνία της η μνήμη.
Αρχιμ. Παύλος Αποστολίδης

Ηγούμενος Πανελληνίου Ιερού Ιδρύματος Ιεράς Μονής Παναγίας Σουμελά, Καστανιά Βεροίας

Διαβάζοντας το εκλεκτό σας βιβλίο, “ΤΑΜΑΜΑ”, θέλω να σας συγχαρώ, γιατί αποκαλύψατε μια από τις πολλές συγκινητικές και ταυτόχρονα τραγικές ιστορίες του κουρασμένου Ελληνισμού, που διατήρησε το ήθος και το υψηλό φρόνημα, που η παράδοση και η Ορθοδοξία του εκληροδότησε. Γραμμένο σε γλαφυρότατη γλώσσα και με απαθές ύφος, φανερώνει την πίστη του συγγραφέως, ότι οι λαοί δεν έχουν πρόβλημα να συμβιώσουν κάτω από τον κοινό ήλιο

Αρχιμ. Μάξιμος

Kαθηγούμενος Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω

Αφηγήσεις για την Ταμάμα

Ανακαλύψτε το αριστούργημα

Γεννήθηκα το 1911, στο χωριό της Ορντού και το όνομά μου είναι Χρήστος Ηλιάδης. Είχα εννέα αδέλφια και ο πατέρας μου λεγόταν Παναγιώτης η μάνα μου Πελαγία. Όταν άρχισε το κακό και μάζευαν τους Έλληνες του τόπου μας, εγώ ήμουν μόλις πέντε χρονών και περισσότερα δεν μπορώ να θυμηθώ. Ξέρω όμως, ότι από την θύελλα εκείνη, επέζησα μόνον εγώ και η αδελφή μου η Ευρώπη. Όλοι οι άλλοι χάθηκαν και κανείς δεν επέζησε.
Πολλές γυναίκες ακολουθούσαν τους εξόριστους, με την ελπίδα, ότι θα μπορούσαν με το κλάμα και τις παρακλήσεις, να συγκινήσουν τους συνοδούς τούρκους στρατιώτες.
Όταν νύχτωσε την ημέρα εκείνη, μπορούσε να ακούσει κανείς στο χωριό μας, σε κάθε σπίτι, το κλάμα των παιδιών και στους δρόμους το γαύγισμα των σκύλων, που και αυτά διαισθάνθηκαν το κακό και την συμφορά.
Στο σπίτι μας μείναμε 6 παιδιά. Οι τέσσερες αδελφές μου, εγώ που ήμουν πέντε χρονών και ο αδελφός μου ο Χαράλαμπος, που δεν ήταν ακόμη δεκαπέντε χρονών. Περιμέναμε με αγωνία την επιστροφή και τον γυρισμό των υπολοίπων. Η δυστυχισμένη μάνα μας, ακολούθησε τον πατέρα μας και τους τρεις μεγαλύτερους γιους της. Του κάκου όμως.
Οι γυναίκες εγκατέλειψαν την άσκοπη προσπάθειά τους και γύρισαν μισοπεθαμένες από την πορεία της νύχτας, το κρύο και την απελπισία. Γύρισε και η μάνα μας, μόνη της. Μια ώρα μετά την επιστροφή, την χάσαμε. Πέθανε και μας άφησε μόνους και απροστάτευτους. Μείναμε έξι απροστάτευτα ορφανά παιδιά. Ήμουν πολύ μικρός, μόλις πέντε χρονών, για να καταλάβω και να νοιώσω τον θάνατο της μάνας μας.
Το χωριό μας διαλύθηκε και ερημώθηκε από άνδρες. Όλοι κατέβαιναν στην Ορντού, τα γνωστά Κοτύωρα. Χωρίς καμιά προστασία κατεβαίναμε και εμείς τα παιδιά, για την Ορντού. Έτσι μας είχε συμβουλέψει όλους η εκκλησία μας. Να φύγουμε από τα χωριά και να έλθουμε στην Ορντού, όπου υπήρχε μεγαλύτερη ασφάλεια, για όλους μας. Ευτυχώς οι κάτοικοι των Κοτυώρων μας βοήθησαν πολύ. Μας φιλοξένησαν και μας έδωσαν φαγητό…….

Πλούσιο φωτογραφικό υλικό

Κατεβάστε σε PDF φωτογραφίες από το αριστούργημα "Ταμάμα" και απολαύστε ένα οπτικό ταξίδι στο ιστορικό παρελθόν!

Scroll to Top